Gisteren in Everest Base Camp aangekomen. Eerst nog in Gorak Shep om 05.30 op, ontbijt om 06.00 en daarna de Kala Pattar op, met een hoogte van een leuke klim. Voor ons de tweede maal, gister ook al gedaan. De top van de Kala Pattar is druk, maar gezellig met mensen van allerlei nationaliteiten die voor elkaar de prestatie vastleggen. Voor Natalie en Ross het hoogtepunt, voor Peter en mij een oefening. Daarna wil Pemba een snellere route naar EBC (Everest Base Camp), maar we raken in de morene de weg een beetje kwijt en doen er veel langer over. Wel leuk, achteraf. Pemba heeft permanent Nepalese muziek op en Jetze doet een shuffle, die door Natalie wordt vastgelegd. EBC is uitgestrekt en het duurt bijna een uur van de ene naar de andere kant in de lengte. Namgya  staat ons bij het begin op te wachten met hete drank en koekjes, geweldig! Waren daar heel erg aan toe.

De accommodatie is voor onze begrippen een luxe. Een eettent met verwarming, verlichting en versierd met bloemen (plastic) en een dik kleed op de grond, een kooktent, aparte slaaptenten voor Peter en mij met dikke matrassen, een team van 5 man dat klaar staat om ons van alles te voorzien. Het eten blijkt uitstekend, er is een overvloed, we worden echt in de watten gelegd. Namgya verwacht dat we de 10-de mei gereed zullen zijn voor de top. Hij heeft duidelijk vertrouwen in ons, zoals wij een groot vertrouwen in hem hebben. Leuk detail: Ross Weird vraagt vandaag Natalie Scott in EBC ten huwelijk, dus party. De keukencrew voorziet een fles wijn van een passend etiket, wat het helemaal compleet maakt. Ze zullen wachten met trouwen tot ze in de herfst terug zijn in Engeland. Misschien gaan we naar het feest, in kilt (want Ross is Schot).