Donderdag 19 april. Het belangrijkste van vandaag is dat we naar Camp 1 gaan op ruim 6000 meter en terug. Doel is acclimatiseren. We staan rond 02.30 op en lopen door het duister. Dat wil zeggen, er zijn veel die omhoog gaan en overal zien we de hoofdlampen die de route markeren. De tocht is zwaarder dan gedacht omdat het eerst veel op en neer gaat en daarna vaak heel steil is. Als het licht wordt blijkt wel hoe mooi het is. Grillige ijsformaties met prachtige kleuren zijn overal. Aan de veiligheid is hard gewerkt: overal zijn touwen en over spleten liggen ladders. Dat lijkt enger dan het is omdat je je goed vast kan houden aan een strak gespannen touw. We worden voortdurend ingehaald door sherpa’s die dit als hun speeltuin zien en rennen en springen waar wij alle veiligheidsregels in acht nemen. Na 5 en een half uur zijn we boven en bij ons veronderstelde kamp.
Er staan voor ons nog geen tenten, dat moet morgen gebeuren, er liggen alleen wat grote tassen. We stoppen onze spullen erbij. Camp 1 ligt in een bocht van de gletsjer en er is prachtig uitzicht op de Lhotse. Ik ben bijna te moe om hierop te letten. We gaan trouwens ook snel naar beneden omdat de sneeuw vroeg het best is. Wel zien we al groepen naar Camp 2 lopen. Die zijn dus verder dan wij. Naar beneden gaat natuurlijk sneller en we zijn om 11.15 terug. Peter en ik zijn helemaal gaar en gaan snel even slapen, waaruit we gewekt worden voor de lunch. Pasta en koolsla, met Cola en Sprite. Met Namgya bespreken we de komende dagen. Dat ziet er als volgt uit: eerst een rustdag, dan naar Camp 1 voor 3 nachten. Daar regelmatig op en neer naar Camp 2, dat zo’n 400 meter hoger ligt. Slapen in Camp 2 en dan weer naar Base Camp. Prima plan, daarna weer slapen.
Als we aankomen in het Base Camp is het warm, ik trek voor het eerst een korte broek aan. In de tent was ik me met 4 doekjes Edet vochtig toiletpapier: luxe! (er is geen douche natuurlijk). Peter ruik je na weken nog niet, maar mijn voeten stinken af en toe behoorlijk. Later op de dag gaat het vriezen en ook sneeuwen. De sneeuw glijdt met een suizend geluid van onze tent af, en onze handen worden koud zonder handschoenen.
Commentaar: “Afzien, het grote afzien is begonnen. Vannacht om 2:30 uur op en naar kamp1. Nu 8 uur later bijna terug.”